حفظ بی نظیر بافت باستانی سرزمین باستانی کاپادوکیه در ترکیه

حفظ بی نظیر بافت باستانی سرزمین باستانی کاپادوکیه در ترکیه

خات نیوز- حفظ بی نظیر بافت باستانی سرزمین باستانی کاپادوکیه در ترکیه كه با موافقت اهالی آن منطقه بافت سنتی خود را با کمترین تغییر حفظ کرده است.

به گزارش خات نیوز شهر کاپادوکیه ترکیه یا کاپادوسیه به معنای جای اسب‌های زیبا نام سرزمین باستانی پهناوری در آسیای کوچک کشور ترکیه کنونی است. نام کاپادوکیه پس از روزگار باستان در زمان چیرگی مسیحیت بر این بخش پایدار ماند و امروزه هم در زمینه گردشگری بدین بخش تاریخی کاپادوکیه گفته‌ می‌شود. توریستی‌ترین بخش کاپادوکیه استان نوشهر ترکیه کنونی را در بر می‌گیرد.

کاپادوکیه سرزمینی است در مرکز آناتولی خود آناتولی بمعنای محل برآمدن خورشید بزبان یونانی می‌باشد و از این جهت می‌توان برابر با خراسانش دانست و محوطه‌ای را در بر می‌گرفت که امروز میان نوشهیر، نیغده، آکسرای، کرشهیر و قیصریه قرار دارد. از نامی‌ترین قسمتهای این سرزمین امروزه بنام گورمه یاد می‌گردد که مجسمه‌های باستانی را در دل خود جای داده‌ است. این محوطهٔ باستانی از سال ۱۹۸۵ از طرف یونسکو جزو میراث فرهنگی جهان شناخته شده و ثبت گردیدند. از دیگر دیدنیهای باستانی این دیار شهر زیرزمینی است که در کویو واقع است و هرساله گردشگران زیادی را بسوی خود جلب می‌کند و بر شهرت خویش می افزاید.

در سال 90 تا 88 پیش از میلاد، فتح کاپادوکیه در آسیای صغیر به وسیله مهرداد ششم پنتوس روی می‌دهد.

روزگاری همهٔ سرزمین گسترده میان دو رود هالیس و فرات را کاپادوسیه می‌گفتند. بعدها بخش شمالی را پونتوس و بخش میانه و جنوبی را کاپادوسیه بزرگ خواندند. از زمان مادها کاپادوسیه بخشی از شاهنشاهی ایران بوده‌ است. در تاریخ برای نخستین بار در پایان سده ششم پیش از میلاد است که نامی از کاپادوکیه می‌رود و آن هم در سنگنبشته‌های سه‌زبانه دو تن از پادشاهان هخامنشی، داریوش بزرگ و خشایارشا. از دیر باز فرهنگ و آیین ایرانی آنچنان در ارمنستان و کاپادوسیه پذیرفته و گسترش یافته بود که می‌توان گفت که مردمان این نواحی در زمان هخامنشیان و اشکانیان دیگر انیرانی شمرده نمی‌شدند. پرستش ایزدان ایرانی به ویژه مهر و آناهیتا در کاپادوسیه رواج داشت و نویسندگان یونانی چگونگی برگزاری مراسم مذهبی ایرانی را در آنجا گزارش کرده‌اند. از زمان هخامنشیان تا قرون اولیه میلادی کاپادوسیه سرزمین اختلاط و آمیزش فرهنگ‌ها و دین‌های گوناگون بوده‌ است. روایات مورخان یونانی مخصوصاً استرابو دربارهٔ هم آمیختگی آیینهای ایرانی و انیرانی در کاپادوسیه و دیگر کشورهای باختری ایران از لحاظ تاریخ دین‌های ایرانی اهمیت خاصی دارد.

نامگذاری ماه‌های سال با نامهای ایزدان مزدیسنا که در سدهٔ پنجم پیش از میلاد در کاپادوسیه انجام گرفته، باستانی‌ترین گواهی تاریخی دربارهٔ رواج و گسترش کیش زرتشتی در باختر ایران است. نوشته و اسناد یونانی و لاتینی مربوط به گاه‌شماری کاپادوسی در جلد اول کتاب معروف کامون به نام متون و آثار نگاره‌های مربوط به راز آیینهای مهر، جمع‌آوری و گزارش شده‌ است. ایران شناسان زمان ما هر کدام دربارهٔ اهمیت گاه‌شماری ایرانی- کاپادوسی و تاریخ آغاز و رواج آن در آسیای صغیر، بحث‌ها کرده و رأی‌های گوناگون داده‌اند. حیف است که تا ترکیه برویم و به این اثر تاریخی سر نزنیم.

همچنین ببینید

معطلی رانندگان ایرانی برای ورود به ترکیه

معطلی رانندگان ایرانی برای ورود به ترکیه

معطلی رانندگان ایرانی برای ورود به ترکیه به گزارش خات نیوز در مرز سرو استان …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کد امنیتی *